INTERNE RUIMTES

Binnen de ommuurde ruimte zijn nog resten bewaard gebleven die laten zien hoe het dagelijks leven eruitzag, zowel in de islamitische als in de christelijke periode.
Tijdens de Almohadische periode werd het kasteel niet permanent bewoond; het werd alleen gebruikt als toevluchtsoord in tijden van gevaar. De mensen woonden langs de vallei, waar zij het land bewerkten en hun kuddes lieten grazen.
Aan het begin van de 14e eeuw ontstond, op de plaats van het oude albacar, een kleine christelijke nederzetting met huizen voor de boeren en een kleine kapel, gewijd aan een oud beeld van de heilige Maria Magdalena.
In het bovenste deel van de vesting, de alcazaba, woonden de bestuurders en de militaire wacht; tegenwoordig zijn daar nog de keukens met hun ovens, de molen, opslagruimten, zalen en waterreservoirs (cisterne) te zien.